در خازن موتور یک طرفه را اداره می کرد گرما را به عنوان محصول جانبی فرآیندهای الکتریکی و مکانیکی خود تولید می کند. این گرما در درجه اول از مقاومت سیم پیچ های مس ، که انرژی الکتریکی را به انرژی مکانیکی تبدیل می کند ، و گرمای تولید شده در خازن در حالی که برای تقویت گشتاور شروع موتور کار می کند ، ناشی می شود. با کار کردن موتور ، اصطکاک در یاتاقان ها و سایر قطعات متحرک نیز می تواند به تولید گرما کمک کند. میزان گرمای تولید شده تا حد زیادی با بار ، سرعت و چرخه وظیفه موتور تعیین می شود. هنگامی که موتور با بار کامل یا تحت عملیات مداوم در حال کار است ، ساخت گرما می تواند قابل توجه تر شود و اگر به درستی مدیریت نشود ، می تواند منجر به تخریب عملکرد یا حتی آسیب به موتور شود.
خازن موتور یک طرفه برای مدیریت اتلاف گرما به طور مؤثر از طریق ترکیبی از ویژگی های طراحی ، مهندسی شده است. بیشتر موتورها دارای سوراخ های تهویه ، باله های خنک کننده یا سینک های حرارتی خارجی هستند که باعث گردش هوا می شوند و سطح سطح برای اتلاف گرما را تقویت می کنند. این ویژگی ها به فرار گرما از محفظه موتور کمک می کند و از دمای بیش از حد داخلی جلوگیری می کند. از مواد با کیفیت بالا ، مانند سیم پیچ های مس و قاب های آلومینیومی ، برای تقویت توانایی موتور در انجام گرما به دور از سیم پیچ و هسته استفاده می شود. هدایت حرارتی ذاتی مواد تضمین می کند که گرما به طور مساوی توزیع و از بین می رود ، بنابراین گرمای بیش از حد موضعی را به حداقل می رساند.
خازن مورد استفاده در یک خازن موتور یک طرفه با ارائه یک تغییر فاز که به تولید گشتاور کمک می کند ، نقش مهمی در شروع و اجرای حرکتی دارد. با این حال ، خازن ها همچنین به تولید گرما کمک می کنند ، به ویژه اگر موتور تحت بار سنگین باشد یا برای دوره های طولانی کار کند. مقاومت داخلی خازن و همچنین اندازه و رتبه آن ، تعیین میزان گرمای آن را تعیین می کند. اگر خازن برای شرایط عملیاتی موتور دارای کم و یا ضعیف باشد ، می تواند بیش از حد گرم شود و باعث افزایش دمای کلی موتور شود. قرار گرفتن در معرض طولانی مدت در دمای بالا می تواند مواد دی الکتریک خازن را کاهش دهد و عملکرد آن را کاهش داده و در نهایت منجر به خرابی حرکتی شود. برای جلوگیری از گرمای بیش از حد ، انتخاب خازن ها با رتبه بندی ولتاژ صحیح و خازن که مطابق با مشخصات طراحی موتور و اطمینان از توانایی آنها در محدوده حرارتی خود هستند ، بسیار مهم است.
در شرایط کار معمولی ، یک خازن که موتور یک طرفه کار می کند ممکن است نیازی به خنک کننده خارجی اضافی نداشته باشد ، زیرا ویژگی های تهویه داخلی و اتلاف گرما برای مدیریت مؤثر گرما کافی است. با این حال ، در برنامه های کاربردی سنگین یا محیط هایی که انتظار می رود موتور برای مدت طولانی با بارهای زیاد کار کند ، ممکن است روش های خنک کننده اضافی لازم باشد. یکی از این گزینه های خنک کننده ، خنک کننده هوای اجباری است که در آن از یک فن خارجی برای افزایش جریان هوا در اطراف موتور استفاده می شود. این امر به ویژه در فضاهای محصور که جریان هوای طبیعی ممکن است کافی نباشد ، مفید است. یکی دیگر از راه حل های پیشرفته تر ، خنک کننده مایع است که یک خنک کننده را در اطراف موتور گردش می کند تا گرما را با کارآمدتر جذب کند. این نوع خنک کننده به طور معمول برای موتورهای صنعتی که به طور مداوم یا در محیط هایی با دمای بسیار بالا کار می کنند ، استفاده می شود. این روشهای خنک کننده خارجی می تواند به حفظ دمای بهینه عملیاتی و جلوگیری از گرمای بیش از حد در هنگام استفاده از تقاضای بالا کمک کند .